Marskość wątroby jest klinicznie zróżnicowanym stanem chorobowym, do którego prowadzi szereg czynników etiologicznych odpowiedzialnych za postępujące uszkodzenie wątroby. Marskość jest związana z wieloma objawami pozawątrobowymi, w tym dotyczącymi przewodu pokarmowego. Powszechnie uważa się, że endoskopia u chorych z marskością wątroby jest zabiegiem obarczonym ryzykiem licznych powikłań, niekiedy zagrażających życiu pacjenta.
Chory z przewlekłą chorobą wątroby może wymagać badania endoskopowego ze wskazań ogólnych, niezwiązanych z chorobą wątroby, oraz z powodu podejrzenia zmian związanych z nadciśnieniem wrotnym. Swoistymi dla marskości wątroby wskazaniami do endoskopii przewodu pokarmowego są:
-
podejrzenie żylaków przełyku z oceną ich wielkości (kwalifikacja do leczenia farmakologicznego lub endoskopowego),
-
diagnostyka źródła krwawienia z przewodu pokarmowego,
-
diagnostyka przewlekłej niedokrwistości,
-
endoskopowe hamowanie krwawienia z żylaków przełyku/żołądka,
-
opaskowanie żylaków przełyku w ramach wtórnej lub pierwotnej profilaktyki krwawienia,
-
ocena skuteczności eradykacji żylaków przełyku/żołądka oraz nadzór endoskopowy nad żylakami,
-
kwalifikacja do transplantacji wątroby (panendoskopia i kolonoskopia),
-
ultrasonograficzna endoskopowa (EUS) diagnostyka żylaków żołądka i dwunastnicy,
-
diagnostyka i leczenie zwężeń przewodu żółciowego wspólnego związanych z biliopatią wrotną.
Źródło: Fragment artykułu: Wosiewicz P., Hartleb M.: Rola endoskopii w diagnostyce i leczeniu chorych z marskością wątroby. Gastroenterologia Praktyczna 2016, 2 (31), 43-57.
