Wpływ chronionego maślanu sodu na częstość i nasilenie wybranych objawów klinicznych u chorych z zespołem jelita nadwrażliwego

Pierwsze opisy dolegliwości, które odpowiadają dzisiejszej definicji zespołu jelita nadwrażliwego, pochodzą z 1830 r. Jednak dopiero w roku 1962 powstał usystematyzowany opis tej jednostki chorobowej. Definicję zespołu jelita nadwrażliwego (irritable bowel syndrome – IBS) sprecyzowano na międzynarodowym zjeździe ekspertów w Rzymie w 1999 r., uaktualniono zaś podczas Digestive Disease Week 23 maja 2006 r. w Los Angeles w formie Kryteriów Rzymskich III [1, 2].

Dieta a dyspepsja czynnościowa
Zobacz więcej

Dieta a dyspepsja czynnościowa

Spośród zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego najczęściej występują dyspepsja czynnościowa (functional dyspepsia – FD) i zespół jelita nadwrażliwego (irritable bowel syndrome – IBS). Szacuje się, że FD dotyka 5-12% populacji wschodnich i 10-20% populacji zachodnich. Natomiast IBS jest rozpoznawany u 10-25% dorosłej populacji, a objawy bądź podejrzenie tego zespołu stanowią około 30% wszystkich skierowań do gastroenterologa.

Tłuszczaki przewodu pokarmowego
Zobacz więcej

Tłuszczaki przewodu pokarmowego

Tłuszczaki przewodu pokarmowego są łagodnymi nowotworami pochodzenia mezenchymalnego, zlokalizowanymi najczęściej w błonie podśluzowej. Stanowią 5‑6% wszystkich nowotworów przewodu pokarmowego.

Interakcje leków a ryzyko wystąpienia hepatotoksyczności
Zobacz więcej

Interakcje leków a ryzyko wystąpienia hepatotoksyczności

Interakcje leków mogą doprowadzać do wzrostu ryzyka wystąpienia hepatotoksyczności. W chorobach wątroby często stosuje się leki hepatoprotekcyjne, które także mogą być źródłem interakcji z innymi lekami. Znajomość oraz możliwości prewencji niekorzystnych interakcji pozwalają na redukcję tego ryzyka.

Linitis plastica
Zobacz więcej

Linitis plastica

Linitis plastica jest rakiem o silnej reprezentacji tkanki łącznej, zajmującym błonę podśluzową i warstwę mięśniową żołądka, często bez obecności zmian śluzówkowych. W większości przypadków rak jest zbudowany z komórek sygnetowatych lub nisko zróżnicowanych rozproszonych w ścianie żołądka. Linitis plastica sprawia problemy diagnostyczne.

Przewlekła terapia ryfaksyminą objawowej encefalopatii wątrobowej
Zobacz więcej

Przewlekła terapia ryfaksyminą objawowej encefalopatii wątrobowej

Encefalopatia wątrobowa (EW) jest złożonym zespołem neurologiczno‑psychiatrycznym, który występuje u osób z ostrym oraz przewlekłym upośledzeniem czynności wątroby. Cechuje się zaburzeniami świadomości, osobowości, zdolności intelektualnych oraz zmienioną aktywnością nerwowo‑mięśniową. EW jest nieodłącznym elementem klinicznym zaawansowanej marskości wątroby niezależnie od etiologii choroby [1, 2].

Podstawowe zasady terminologii endoskopowej
Zobacz więcej

Podstawowe zasady terminologii endoskopowej

Wykorzystując odpowiednie narzędzia, endoskopista obserwuje wnętrze przewodu pokarmowego oraz jamy brzusznej, a także opisuje uwidocznione zmiany. W tym celu należy używać właściwych określeń, a endoskopista musi być świadomy ich znaczenia w zakresie terminologii i semantyki.

Dysbioza jelitowa a celiakia
Zobacz więcej

Dysbioza jelitowa a celiakia

Celiakia występuje u ok. 1% populacji europejskiej, jednak genotyp predysponujący do rozwoju tej choroby (HLA ‑DQ2/DQ8) posiada znacznie większa liczba osób, co wskazuje na znaczenie patogenetyczne czynników środowiskowych.

Stężenie ferrytyny
Zobacz więcej

Stężenie ferrytyny

Oznaczenie stężenia ferrytyny we krwi należy obecnie do badań wykonywanych rutynowo. W praktyce klinicznej często pojawiają się podwyższone wartości stężenia ferrytyny, które za każdym razem wymagają krytycznej interpretacji, mogą one bowiem u różnych chorych oznaczać obecność odmiennych procesów chorobowych.

Ryfaksymina w leczeniu nieswoistych zapaleń jelit
Zobacz więcej

Ryfaksymina w leczeniu nieswoistych zapaleń jelit

Wyniki dotychczasowych badań przemawiające za rolą mikroflory jelit w etiopatogenezie nieswoistych zapaleń jelit stały się podstawą do włączenia leków, takich jak probiotyki, antybiotyki, czy wykonania przeszczepienia stolca, co mogłyby wpływać korzystnie na mikroflorę jelit.