Zależność skuteczności leków stosowanych w gastroenterologii od procesów farmakokinetycznych

Skuteczność farmakoterapii zależy od wielu elementów, w tym od procesów farmakokinetycznych, jakim podlega lek po dostaniu się do organizmu. Najdogodniejsza, jednocześnie najbezpieczniejsza i najkorzystniejsza ekonomicznie jest podaż doustna leku w postaci tabletek czy kapsułek. Ograniczenia związane z funkcją trawienną przewodu pokarmowego wpływającą na unieczynnienie substancji czynnej, zanim dotrze do swego miejsca docelowego, zmniejsza modyfikacja formy leku, ponieważ od niej zależy przebieg uwalniania i następnie wchłanianie leku.

Probiotyki w chorobach wątroby

Mikrobiota jelitowa odgrywa kluczową rolę w czynności jelitowego układu odpornościowego, wpływa na cały system immunologiczny w ustroju człowieka i jest istotnym czynnikiem utrzymującym hemostazę i dobrostan organizmu ludzkiego.

Uchyłki górnego odcinka przewodu pokarmowego w praktyce klinicznej

Personalizacja leczenia wedolizumabem w nieswoistych chorobach zapalnych jelit: dożylna lub podskórna postać leku w podtrzymaniu remisji

Wedolizumab (Entyvio) jest monoklonalnym przeciwciałem skutecznym w terapii wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i choroby Leśniowskiego‑Crohna.

Mukowiscydoza – etiopatogeneza i objawy kliniczne

Choroby wątroby występujące w ciąży

Seksualność wśród populacji pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit

Podejmując  się  opieki  nad  pacjentami  z  nieswoistymi  chorobami  zapalnymi  jelit  (NChZJ) musimy mieć na uwadze ważne kwestie dotyczące seksualności, płodności i antykoncepcji, które mogą wpływać na ogólny stan zdrowia i samopoczucie pacjentów.

Wrodzony obrzęk naczynioruchowy – podstawy diagnostyki, objawy i leczenie. Proste spojrzenie na trudny temat

Dziedziczny obrzęk naczynioruchowy (hereditary angioedema – HAE) jest rzadko występującą, rodzinną chorobą genetyczną. Schorzenie jest spowodowane mutacjami w genie SERPING1 kodującym inhibitor C1 esterazy (C1‑INH). Brak C1‑INH lub obniżenie jego aktywności prowadzi do jego niedoboru w osoczu, co powoduje nawracające ataki ciężkiego obrzęku naczynioruchowego.

Diagnostyka gastroparezy u chorego z cukrzycą

Gastropareza jest definiowana jako obiektywnie potwierdzone opóźnienie opróżniania żołądka bez stwierdzanej mechanicznej przyczyny. Częstość jej występowania podawana w piśmiennictwie waha się od ok. 6 do 24 przypadków na 100 tys. osób, kobiety chorują cztery razy częściej niż mężczyźni [1, 2].

Nowe miejsce probiotyków w eradykacji zakażenia Helicobacter pylori

Limfocytoza przewodu pokarmowego

Limfocyty śródnabłonkowe (intraepithelial limphocyte – IEL) stanowią ważną część układu immunologicznego przewodu pokarmowego (gut‑associated lymphoid tissue – GALT). U osób zdrowych IEL biorą udział w regulacji odporności naturalnej i nabytej. W stanach patologicznych wzrasta ich liczba i aktywność (stan limfocytozy), co może prowadzić do miejscowego zapalenia limfocytowego (lymphocytosis). Ponadto aktywne limfocyty mogą migrować przez ścianę przewodu pokarmowego do innych części układu immunologicznego (mucosa associated lymphpid tissue – MALT) i powodować uszkodzenia w wielu narządach.

Zmiana Camerona

Terminem zmiana Camerona (ang. Cameron’s lesion – CL) określa się linijne uszkodzenie błony śluzowej żołądka na szczycie fałdu w obrębie wpuklającej się powyżej wpustu części żołądka, występujące u pacjentów z dużą przepukliną wślizgową rozworu przełykowego. W zależności od głębokości uszkodzenia błony śluzowej wyróżnia się nadżerkę lub wrzód Camerona (ang. Cameron’s erosion lub Cameron’s ulcer).

Uszkodzenia wątroby w dobie COVID-19

Publikacja przedstawia zjawisko uszkodzenia wątroby u chorych zakażonych SARS‑CoV‑2. Okazuje się, że nieprawidłowe wyniki badań wątrobowych są częste u pacjentów z COVID‑19 i mogą dotyczyć ponad 1/3 chorych przyjętych do szpitala. Powoduje to pogorszenie rokowania, zwiększa ryzyko ciężkiego przebiegu COVID‑19, przedłuża czas hospitalizacji.
Pacjenci z nieprawidłowymi wynikami badań wątrobowych to głównie mężczyźni, osoby w starszym wieku, chorzy z wyższym BMI. Uszkodzenie wątroby może być wywołane również stosowaniem hepatotoksycznych leków w zakażeniu SARS‑CoV‑2, głównie przeciwwirusowych: lopinawiru i rytonawiru.
Pacjenci z przewlekłą chorobą wątroby są obarczeni wyższym ryzykiem ciężkiego przebiegu COVID‑19, ale też ostrzejsza postać kliniczna zakażenia SARS‑CoV‑2 jest czynnikiem predysponującym do uszkodzenia tego narządu.

Przyczyny niedokrwistości u pacjentów z nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit

Niedokrwistość jest najczęstszą układową manifestacją nieswoistych chorób zapalnych jelit (NChZJ), wiąże się z istotnym pogorszeniem jakości życia chorych oraz wzrostem częstości i czasu trwania hospitalizacji. Etiopatogeneza niedokrwistości w przebiegu NChZJ jest wieloczynnikowa, główną jej komponentę stanowi niedobór żelaza oraz przewlekły stan zapalny, skutkujący niekorzystnym wpływem cytokin prozapalnych na erytropoezę.

Zespół Gilberta

Zespół Gilberta (ang. Gilbert’s syndrome) to łagodna choroba o podłożu genetycznym, w której dochodzi do zaburzeń metabolizmu bilirubiny w wątrobie.

Zakażenia przewodu pokarmowego – jama ustna i przełyk

Rola prokinetyków w leczeniu wybranych chorób górnego odcinka przewodu pokarmowego

Prokinetyki stosowane są najczęściej w leczeniu zaburzeń czynnościowych górnego odcinka przewodu pokarmowego, takich jak dyspepsja czynnościowa, gastropareza i choroba refluksowa przełyku. Obecnie dostępne są cztery grupy prokinetyków, o różnym mechanizmie działania: antagoniści receptora dopaminowego D2 (itopryd, domperidon); agoniści receptora serotoninowego 5‑HT4 (cyzapryd, tegaserod, mozapryd, prukalopryd); antagonista receptora D2/agonista receptora 5‑HT4 (metoklopramid) oraz agoniści receptora motyliny (erytromycyna).

Wskazania do przeszczepienia wątroby

Przeszczepienie wątroby jest od ponad 50 lat uznaną procedurą leczniczą w stanach ostrej i przewlekłej niewydolności wątroby oraz w wybranych schorzeniach onkologicznych, pierwotnie lub wtórnie dotyczących wątroby. Poniższy artykuł jest przeglądem wskazań do transplantacji wątroby, zarówno wynikających z etiologii choroby wątroby, z uwzględnieniem obecnie zachodzących zmian na listach oczekujących, jak i ze zmian patofizjologicznych w przewlekłych chorobach wątroby.

Zakażenie SARS‑CoV‑2 a objawy ze strony przewodu pokarmowego

COVID‑19 to choroba układu oddechowego wywołana przez nowy gatunek koronawirusa, który został po raz pierwszy zidentyfikowany w Wuhan, stolicy chińskiej prowincji Hubei, w grudniu 2019 r. Najczęstsze objawy COVID‑19 to gorączka, kaszel, duszność, dreszcze, bóle mięśni, głowy, gardła i nowo powstałe zaburzenia węchu i smaku. Ponadto u pacjentów z COVID‑19 stwierdzono różnorodne objawy ze strony przewodu pokarmowego, w tym biegunkę, nudności, wymioty i bóle brzucha.

Kierowca z marskością wątroby i encefalopatią – realne zagrożenia w ruchu drogowym