Marskość wątroby i nadciśnienie wrotne generują wiele następstw klinicznych dotyczących przewodu pokarmowego, których diagnostyka i leczenie w znacznej części opierają się na metodach endoskopowych.

Encefalopatia wątrobowa (HE) jest jednym z poważniejszych powikłań chorób wątroby, które dramatycznie pogarsza stan ogólny chorych i zwiększa ryzyko zgonu z przyczyn wątrobowych, niezależnie od punktacji skali MELD.

Opisane po raz pierwszy przed 20 laty eozynofilowe zapalenie przełyku (EoE) jest przewlekłą, zapalną chorobą przełyku powstającą w następstwie odpowiedzi immunologicznej, wyzwalanej pod wpływem antygenu wziewnego oraz, w większości przypadków, antygenu pokarmowego [1, 2]. Zapadalność i występowanie EoE stale rosną. Od chwili opisania choroby zarówno jej diagnostyka, jak i optymalne leczenie podlegają zmianom wynikającym z publikowanych wyników badań.

Wodobrzusze (ascites) oznacza gromadzenie wolnego płynu w jamie otrzewnej, niezależnie od mechanizmu tego zjawiska. U chorych z marskością wątroby przyczyną wodobrzusza jest przesięk osocza z naczyń zatokowych wątroby, w których panuje podwyższone ciśnienie hydrostatyczne i obniżone ciśnienie onkotyczne (niskie stężenie albumin!). 

Obserwowane w ostatnich dekadach zmiany sposobu odżywiania charakteryzują się m.in. znacznym wzrostem spożycia węglowodanów, co wiąże się z narastającym problemem nietolerancji tych składników diety. Węglowodany występują w większości spożywanych przez nas produktów, włączając w to ziarna zbóż, warzywa, owoce, rośliny strączkowe. Stanowią istotny składnik zalecanej „zdrowej diety”, bogatej w owoce i warzywa. Jako substancje słodzące dodawane są do żywności, a także do leków.