Niealkoholowa choroba stłuszczeniowa wątroby u dzieci – epidemiologia i patogeneza

Niealkoholowa choroba stłuszczeniowa wątroby u dzieci – epidemiologia i patogeneza

Niealkoholowa choroba stłuszczeniowa wątroby (NAFLD) jest najczęstszą przewlekłą patologią wątroby zarówno u dorosłych, jak i w populacji wieku rozwojowego. NAFLD jest uważana za wątrobową manifestację zespołu metabolicznego ze względu na współistnienie otyłości trzewnej, insulinooporności oraz dyslipidemii. W praktyce klinicznej rozpoznanie NAFLD u dzieci polega na jednoczasowym stwierdzeniu podwyższonej aktywności aminotransferazy alaninowej w surowicy i potwierdzeniu stłuszczenia narządu w badaniach obrazowych, a także wykluczeniu innych przyczyn stłuszczenia wątroby.

Niealkoholowa choroba stłuszczeniowa wątroby (non‑alcoholic fatty liver disease – NAFLD) jest najczęstszą chorobą wątroby zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Może ona przebiegać pod postacią izolowanego stłuszczenia wątroby (non‑alcoholic fatty liver – NAFL), niealkoholowego stłuszczeniowego zapalenia wątroby z/lub bez włóknienia wątroby (non‑alcoholic steatohepatitis – NASH) do marskości i nowotworu tego narządu (hepatocarcinoma – HCC) włącznie [1, 2]. W piśmiennictwie są opisy dzieci, które zostały poddane przeszczepieniu wątroby z powodu NAFLD [3]. Morfologicznie stłuszczenie wątroby określa się jako występowanie nacieku tłuszczowego obejmującego ponad 5% hepatocytów. Z klinicznego punktu widzenia NAFLD rozpoznaje się u dzieci z jednoczasowym stwierdzeniem stłuszczenia wątroby w badaniach obrazowych (lub w badaniu morfologicznym bioptatu wątroby) i podwyższoną aktywnością aminotransferazy alaninowej (ALT) w surowicy krwi oraz po wykluczeniu innych przyczyn stłuszczenia wątroby. U dzieci do lat 3 NAFLD jest rozpoznawana bardzo rzadko, a przyczyną stłuszczenia wątroby są najczęściej wrodzone wady metabolizmu. W wieku od 3 lat do 10 lat w diagnostyce stłuszczenia wątroby należy uwzględnić również wybrane choroby metaboliczne (np. chorobę Wilsona, wrodzony niedobór alfa‑1‑antyproteazy), celiakię, autoimmunizacyjne zapalenie wątroby, uszkodzenia polekowe (drug‑induced liver injury – DILI); w tej grupie wiekowej rozpoznaje się już NAFLD. Po 10. r.ż. NAFLD jest najczęstszą przyczyną stłuszczenia i przewlekłej patologii wątroby, lecz nadal należy wykluczyć wybrane choroby metaboliczne (np. chorobę Wilsona, wrodzony niedobór alfa‑1‑antyproteazy), celiakię, autoimmunizacyjne zapalenie wątroby, uszkodzenia polekowe, nadużywanie alkoholu i przewlekłe zakażenie HCV [4]. Po 10. r.ż. u dzieci rozpoznawany jest też zespół metaboliczny, a NAFLD jest uważana za wątrobową manifestację tego zespołu. Nasilenie choroby jest ściśle związane z obecnością składowych zespołu metabolicznego, takich jak: otyłość trzewna, insulinooporność, dyslipidemia czy zaburzenia sercowo‑naczyniowe. Potwierdzono, że u ok. 90% dzieci z NAFLD stwierdzono przynajmniej jedną cechę zespołu metabolicznego, a u ponad 30% rozpoznaje się zespół metaboliczny [5, 6]. Trzeba dodać, że według IDF (International Diabetes Federation) zespołu metabolicznego nie należy rozpoznawać do 10. r.ż., między 10. a 16. r.ż. obowiązują kryteria pediatryczne opierające się na ocenie poszczególnych parametrów w siatkach centylowych; kryteria diagnostyczne dla dorosłych obowiązują od 16. r.ż. [7].

Epidemiologia

Historia badań nad NAFLD/NASH u dzieci rozpoczęła się w 1983 r. i dotyczy pierwszych przypadków tej choroby opisanych przez Morana i wsp. [8]. Częstość występowania tej patologii wątroby u dzieci nie jest dokładnie oszacowana. Dane z badań autopsyjnych dzieci, które zginęły w wypadkach w USA, potwierdziły obecność stłuszczenia wątroby u ok. 10% badanych (częstość wzrastała od ok. 1% u dzieci w wieku 2‑4 lat do ponad 17% u młodzieży 15‑19‑letniej) [9]. Szacunkowe dane opierające się głównie na ocenie markerów zastępczych NAFLD (aktywność ALT, stłuszczenie narządu w USG) sugerują rozpoznanie NAFLD u 7,6% ogólnej populacji dziecięcej i 34,2% u dzieci otyłych [10]. Według zaleceń ESPGHAN (European Society of Pediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition) badania skriningowe w kierunku NAFLD należy prowadzić u dzieci powyżej 3. r.ż. z nadwagą/otyłością, wykonując USG jamy brzusznej i oznaczając aktywność ALT [4], natomiast NASPGHAN (North American Society of Pediatric Gastroenterology, Hepatology and Nutrition) zaleca ocenę tylko ALT u dzieci z nadwagą lub otyłością i z innymi czynnikami ryzyka choroby [11]. Wykazano jednak, że skuteczność skriningu zalecanego przez NASPGHAN wynosi 26%, podczas gdy skrining ESPGHAN jest w stanie wykryć ponad 58% przypadków dzieci z NAFLD [12]. Należy również pamiętać, że schorzenie może także występować u chorych z prawidłowym BMI, ale z cechami otyłości trzewnej, czyli u tzw. metabolically obese lean NAFLD [13, 14].

Wybrane elementy patogenezy NAFLD u dzieci

Obecnie szeroko akceptowaną teorią próbującą wytłumaczyć patogenezę NAFLD/NASH jest tzw. teoria wielu uderzeń (multiple‑hit theory), według której nieprawidłowy tryb życia (wysokokaloryczna dieta, niewystarczający wysiłek fizyczny) stanowi "pierwsze uderzenie" i prowadzi do zwiększonego poziomu wolnych kwasów tłuszczowych, co w połączeniu z narastającą insulinoopornością jest przyczyną ektopowego gromadzenia triacylogliceroli w wątrobie [15]. Wydaje się, że dużą rolę odgrywa nadmierne spożycie fruktozy u dzieci, co doprowadziło do wprowadzenia terminu "fruktoholizm" i fructoholic liver disease [16]. Ponadto oprócz gromadzenia triacylogliceroli w hepatocytach należy brać pod uwagę rolę ceramidów indukujących insulinooporność i lipotoksyczność [17]. Następstwem jest nasilenie stresu oksydacyjnego i odpowiedzi zapalnej, prowadzącej u niektórych pacjentów do włóknienia narządu [15]. Coraz więcej badań potwierdza udział czynnika genetycznego. Wykazano, że niektóre polimorfizmy pojedynczych nukleotydów (SNPs) są związane z NAFLD u dzieci (np. PNPLA3 rs738409, GCKR rs1260326 i rs780094, UCP2 rs659366) [18, 19]. Ponadto wykazano, że PNPLA3, LYPLAL1 i UCP2 są odpowiedzialne za zmiany okołowrotne (stłuszczenie, zapalenie i włóknienie) charakterystyczne dla NASH u dzieci [20]. Potwierdzono też w badaniach dotyczących mikro‑RNA ich rolę w zaburzeniach metabolizmu lipidów i wątrobowej fibrogenezie (np. miR‑122) [21].

Kolejnym elementem patogenezy NAFLD są zaburzenia mikrobioty jelitowej. Dysbioza odgrywa rolę w zwiększonej przepuszczalności jelita, której konsekwencją jest przenikanie produktów bakterii (np. lipopolisacharydów, peptydoglikanów, bakteryjnego DNA) do krążenia wrotnego. To zaburzenie osi jelitowo‑wątrobowej predysponuje do rozwoju procesu zapalnego wątroby i progresji choroby. Ocena mikrobiomu u dzieci z NAFLD/NASH nie przyniosła jak dotąd jednoznacznego ustalenia gatunku bakterii, któremu można przypisać powstanie NAFLD lub progresję do NASH, chociaż wydaje się, że czynnikiem sprawczym może być wzrost ilości Actinobacteria, a zmniejszenie Bacteroides [22, 23]. W patogenezie NAFLD/NASH biorą również udział tzw. organokiny, białka o parakrynnym i/lub endokrynnym działaniu, które wpływają na metabolizm lipidów oraz węglowodanów. Do organokin zalicza się adipokiny (produkowane głównie przez tkankę tłuszczową), miokiny (głównie produkowane przez mięśnie szkieletowe) i hepatokiny (głównie produkowane przez hepatocyty) [24].

Piśmiennictwo

1. Fitzpatrick E., Dhawan A.: Childhood and adolescent nonalcoholic fatty liver disease: is it different from adults? J Clin Exp Hepatol 2019, 9, 716‑722.
2. Vos M.B., Dimick‑Santos L., Mehta R. i wsp.: Factors to consider in development of drugs for pediatric nonalcoholic fatty liver disease. Gastroenterology 2019, 157, 1448‑1456.
3. Jankowska I., Socha P., Pawłowska J. i wsp.: Recurrence of non‑alcoholic steatohepatitis after liver transplantation in a 13‑yr‑old boy. Pediatr Transplant 2007, 11, 796‑798.
4. Vajro P., Lenta S., Socha P. i wsp.: Diagnosis of non‑alcoholic fatty liver disease in children and adolescents: position paper of the ESPGHAN Hepatology Committee. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2012, 54, 700‑713.
5. Pacifico I., Nobili V., Anania C. i wsp.: Pediatric nonalcoholic fatty liver disease, metabolic syndrome and cardiovascular risk. World J Gastroenetrol 2011, 17, 3082‑3091.
6. Boyraz M., Hatipoglu N., Sari E. i wsp.: Non‑alcoholic fatty liver disease in obese children and the relationship between metabolic syndrome criteria. Obes Res Clin Pract 2014, 8, e356‑e363.
7. Zimmet P., Alberti K., George M.M. i wsp.: The metabolic syndrome in children and adolescents – an IDF consensus report. Pediatr Diabetes 2007, 8, 299‑306.
8. Moran J.R., Ghishan F.K., Halter S.A. i wsp.: Steatohepatitis in obese children: a cause of chronic liver dysfunction. Am J Gastroenterol 1983, 78, 374‑377.
9. Schwimmer J.B., Deutsch R., Kahen T. i wsp.: Prevalence of fatty liver in children and adolescents. Pediatrics 2006, 118, 1388‑1393.
10. Anderson E.L., Howe L.D., Jones H.E. i wsp.: The prevalence of non‑alcoholic fatty liver disease in children and adolescents: a systematic review and meta‑analysis. PLoS One 2015, 10, e0140908.
11. Vos M.B., Abrams S.H., Barlow S.E. i wsp.: NASPGHAN Clinical Practice Guideline for the diagnosis and treatment of nonalcoholic fatty liver disease in children. J Pediatr Gastroenterol Hepatol 2017, 64, 319‑334.
12. Ezaizi Y., Kabbany M.N., Selvakumar P.K.C. i wsp.: Comparison between non‑alcoholic fatty liver disease screening guidelines in children and adolescents. JHEP Reports 2019, 1, 259‑264.
13. Wang A.Y., Dhaliwal J., Mouzaki M.: Lean non‑alcoholic fatty liver disease. Clin Nutr 2019, 38, 975‑981.
14. Zdanowicz K., Białokoz‑Kalinowska I., Lebensztejn D.M.: NAFLD among children with special focus on NAFLD in non‑obese children. Hong Kong Med J 2020 (in press).
15. Fang Y.‑L., Chen H., Wang C.‑L. i wsp.: Pathogenesis of non‑alcoholic fatty liver disease in children and adolescence: from “two hit theory” to “multiple hit model”. World J Gastroenterol 2018, 24, 2974‑2983.
16. Ribeiro A., Igual‑Perez M.J., Silva E.S. i wsp.: Childhood fructoholism and fructoholic liver disease. Hepat Commun 2019, 3, 44‑51.
17. Wasilewska N., Bobrus‑Chociej A., Harasim‑Sambor E. i wsp.: Increased serum concentration of ceramides in obese children with nonalcoholic fatty liver disease. Lipids Health Dis 2018, 17, 216.
18. Hudert C.A., Selinski S., Rudolph B. i wsp.: Genetic determinants of steatosis and fibrosis progression in paediatric non‑alcoholic fatty liver disease. Liver Int 2019, 39, 540‑556.
19. Li J., Hua W., Ji C. i wsp.: Effect of patatin‑like phospholipase domain containing 3 gene (PNPLA3) I148M polymorphism on the risk and severity of nonalcoholic fatty liver disease and metabolic syndromes: a meta‑analysis of paediatric and adolescent individuals. Pediatr Obes 2020, e12615.
20. Dong J., Im Y.R., Mann J.P.: Insights into pediatric non‑alcoholic fatty liver disease from genetic variants. Liver Int 2019, 39, 440‑445.
21. Sendi H., Mead I., Wan M. i wsp.: miR‑122 inhibition in a human liver organoid model leads to liver inflammation, necrosis, steatofibrosis and dysregulated insulin signaling. PLoS One 2018, 13, e0200847.
22. Schwimmer J.B., Johnson J.S., Angeles J.E. i wsp.: Microbiome signatures associated with steatohepatitis and moderate to severe fibrosis in children with nonalcoholic fatty liver disease. Gastroenterology 2019, 157, 1109‑1122.
23. Nobili V., Feldstein A.E.: Fatty liver in adolescents: mechanisms, clinical features and therapy. J Hepatol 2016, 65, 1258‑1260.
24. Lebensztejn D.M., Flisiak‑Jackiewicz M., Białokoz‑Kalinowska I. i wsp.: Hepatokines and non‑alcoholic fatty liver disease. Acta Biochim Pol 2016, 63, 459‑467.

Źródło: Fragment artykułu: Lebensztejn D.M.: Niealkoholowa choroba stłuszczeniowa wątroby u dzieci. Gastroenterologia Praktyczna 2020, 1 (46), 89-93.