Tasiemczyce (taenioses)

Tasiemczycami określa się choroby wywołane przez inwazje jelitowe tasiemców, czyli sytuacje, w których człowiek jest żywicielem ostatecznym tasiemca – dojrzała forma tego robaka pasożytuje w przewodzie pokarmowym. Człowiek jest jedynym żywicielem ostatecznym tasiemca nieuzbrojonego (Taenia saginata), tasiemca uzbrojonego (Taenia solium) i bruzdogłowca szerokiego (Diphyllobotrium latum), głównym żywicielem ostatecznym tasiemca karłowatego (Hymenolepis nana), a także może być przypadkowym żywicielem ostatecznym tasiemca psiego (Dipylidium caninum) oraz tasiemca szczurzego (Hymenolepis diminuta).

Diagnostyka gastroparezy u chorego z cukrzycą

Gastropareza jest definiowana jako obiektywnie potwierdzone opóźnienie opróżniania żołądka bez stwierdzanej mechanicznej przyczyny. Częstość jej występowania podawana w piśmiennictwie waha się od ok. 6 do 24 przypadków na 100 tys. osób, kobiety chorują cztery razy częściej niż mężczyźni [1, 2].

Nowe miejsce probiotyków w eradykacji zakażenia Helicobacter pylori

O zakażeniu Helicobacter (H.) pylori wiemy od niemal 40 lat, jednak nadal istotnym problemem jest eradykacja uzależniona od wielu czynników, w tym oporności na leki. Dlatego poszukuje się metod, które byłyby pomocne w monitorowaniu tej infekcji. Antybiotykoterapia zwykle kojarzy się nieodłącznie z negatywnymi skutkami dla mikrobioty organizmu człowieka. Jednym ze sposobów zwiększających skuteczność eradykacji jest dodatkowa suplementacja probiotyków.

Choroba Castlemana

Choroba Castlemana (Castleman’s disease – CD) jest rzadkim schorzeniem charakteryzującym się rozrostem węzłów chłonnych.

Stosowanie pasyreotydu w zapobieganiu pooperacyjnym przetokom trzustkowym

Pasyreotyd jest analogiem somatostatyny o dłuższym w stosunku do oktreotydu czasie półtrwania (11 godz. vs. 2 godz.) i szerszym profilu wiązania do receptorów somatostatynowych w porównaniu z innymi analogami (powinowactwo do 4 z 5 receptorów somatostatynowych), zmniejszającym wydzielanie trzustkowe i potencjalnie mogącym zapobiegać występowaniu przetok pooperacyjnych.

Limfocytoza przewodu pokarmowego

Limfocyty śródnabłonkowe (intraepithelial limphocyte – IEL) stanowią ważną część układu immunologicznego przewodu pokarmowego (gut‑associated lymphoid tissue – GALT). U osób zdrowych IEL biorą udział w regulacji odporności naturalnej i nabytej. W stanach patologicznych wzrasta ich liczba i aktywność (stan limfocytozy), co może prowadzić do miejscowego zapalenia limfocytowego (lymphocytosis). Ponadto aktywne limfocyty mogą migrować przez ścianę przewodu pokarmowego do innych części układu immunologicznego (mucosa associated lymphpid tissue – MALT) i powodować uszkodzenia w wielu narządach.

Zmiana Camerona

Terminem zmiana Camerona (ang. Cameron’s lesion – CL) określa się linijne uszkodzenie błony śluzowej żołądka na szczycie fałdu w obrębie wpuklającej się powyżej wpustu części żołądka, występujące u pacjentów z dużą przepukliną wślizgową rozworu przełykowego. W zależności od głębokości uszkodzenia błony śluzowej wyróżnia się nadżerkę lub wrzód Camerona (ang. Cameron’s erosion lub Cameron’s ulcer).