Zilla H. Hussain, Diana A. Whitehead, Brian E. Lacy

Tłum.: Justyna Wasielica-Berger

Zaklinowanie kału (ZK) jest częstym i potencjalnie poważnym stanem medycznym występującym we wszystkich grupach wiekowych. Do populacji najwyższego ryzyka zalicza się dzieci, pacjentów ubezwłasnowolnionych i osoby starsze przebywające w zakładach opieki. ZK występuje zwykle na tle przewlekłych lub ciężkich zaparć, nieprawidłowości anatomicznych odbytu i odbytnicy, a także chorób neurogennych lub czynnościowych przewodu pokarmowego. Zazwyczaj można zapobiec ZK, a jako że jest ono związane ze zwiększoną chorobowością, śmiertelnością i wysokimi kosztami opieki zdrowotnej, ważne jest wczesne rozpoznanie. Konieczny jest dokładny wywiad i badanie przedmiotowe w połączeniu z obrazowaniem radiologicznym, jak zdjęcia przeglądowe jamy brzusznej lub tomografia komputerowa (TK). Szybka diagnoza i leczenie minimalizują ryzyko powikłań przypisywanych ZK, do których mogą należeć niedrożność jelita z zatkania prowadząca do wrzodu kałowego, perforacja, zapalenie otrzewnej lub zapaść krążeniowo-oddechowa z niestabilnością hemodynamiczną. Do opcji leczenia należy ręczna fragmentacja i ewakuacja mas kałowych, oczyszczanie dystalnego odcinka okrężnicy przy użyciu wlewek lub płukanie odbytnicy za pomocą sigmoidoskopu i/lub wodnego środka kontrastowego, jak Gastrografin, który pomaga zarówno w identyfikacji rozległości obstrukcji, jak i w czyszczeniu oraz ewakuacji. Resekcja chirurgiczna zajętej części okrężnicy lub odbytnicy jest zarezerwowana dla przypadków zapalenia otrzewnej wynikających z perforacji jelita. Jako że nawrotowość ZK jest duża, bardzo istotne jest wprowadzenie działań zapobiegawczych, jak zwiększenie dziennego spożycia wody i błonnika, ograniczenie stosowania leków zmniejszających perystaltykę jelit, używanie środków sekrecyjnych i prokinetycznych oraz leczenie leżących u podstawy defektów anatomicznych.

 

Słowa kluczowe: ból brzucha, manometria anorektalna, zaparcie, osoby starsze, zaklinowanie kału, linaclotyd, lubiprostone, dysfunkcja dna miednicy, glikol polietylenowy

Komentarz: dr hab. n. med. Małgorzata Kołodziejczak

 

Joseph C. Anderson, Robert D. Shaw

Tłum.: Paweł Rogalski

 

W ostatnim czasie pojawiło się wiele nowych doniesień i obserwacji dotyczących badań przesiewowych mających na celu wykrywanie raka jelita grubego (colorectal cancer – CRC). Nowe wytyczne postępowania z pacjentami z CRC zostały opublikowane po to, aby pomóc endoskopistom w podejmowaniu decyzji w szczególnych sytuacjach klinicznych, np. w przypadku polipów ząbkowanych. Przeprowadzono liczne ważne badania na dużych grupach pacjentów, oceniające znaczenie czynników związanych z badaniem endoskopowym, takich jak: stopień oczyszczenia jelita, czas wycofywania endoskopu, jak również wskaźnik wykrywalności gruczolaków w czasie badań przesiewowych. W ostatnim czasie poczyniono również postępy techniczne w zakresie kolonografii tomografii komputerowej, włączając możliwość wykonywania badań bez konieczności przygotowania jelita. Pozostałe nowe technologie, takie jak endoskopia kapsułkowa, mogą pomóc endoskopistom w uzupełnieniu badania okrężnicy u pacjentów, u których wykonano niepełną kolonoskopię. Ponadto prowadzone są duże badania oceniające wydajność tzw. nieinwazyjnych testów przesiewowych w kierunku raka jelita grubego, takich jak: immunochemiczny test na krew utajoną w kale (fecal immunochemical test – FIT) i badanie DNA w kale.

 

Słowa kluczowe: rak okrężnicy i odbytnicy, monitorowanie, wytyczne, gruczolak, polip ząbkowany, ocena jakościowa, wskaźnik wykrywalności gruczolaków, resekcja polipa, zespoły związane z rodzinnym występowaniem nowotworów, endoskopia kapsułkowa jelita grubego, kolonografia TK, badanie DNA w kale, immunochemiczny test na krew utajoną w kale (FIT)

 

Marta Minkiewicz, Krzysztof Kurek

 

Heterotopia żołądkowa w przełyku występuje w postaci obszarów nabłonka walcowatego żołądka w proksymalnym odcinku przełyku, tuż poniżej górnego zwieracza przełyku. Większość wysp nabłonka żołądkowego przebiega bezobjawowo, chociaż w niektórych przypadkach mogą występować objawy zależne od wydzielania kwasu solnego, takie jak zapalenie przełyku, owrzodzenia czy zwężenia światła przełyku. Omawiane zmiany zwykle wykrywane są przypadkowo podczas endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego. Ostateczne rozpoznanie ustala się w oparciu o wynik badania histopatologicznego. W niniejszej pracy w oparciu o dane literaturowe przedstawiono patogenezę, objawy kliniczne oraz leczenie heterotopii żołądkowej w proksymalnym odcinku przełyku.

 

Heterotopic gastric mucosal inlet patches comprise an island of gastric columnar epithelium in the cervical esophagus below to the upper esophageal sphincter. Most of inlet patches are asymptomatic, but in some cases complications related to acid secretion such as esophagitis, ulceration or stricture may occur. Heterotopic gastric mucosal inlet patches are usually detected incidentally during upper gastrointestinal endoscopy. Histopathology provides the definitive diagnosis. In this article we review the literature and discuss the pathogenesis, clinical manifestations and treatment of heterotopic gastric mucosal inlet patches in proximal esophagus.

 

Słowa kluczowe: diagnostyka endoskopowa, heterotopia żołądkowa, proksymalny odcinek przełyku, wyspy nabłonkowe

Key words: endoscopic diagnosis, heterotopic gastric mucosa, inlet patches, proximal esophagus

 

Mateusz Jagielski

 

W ostatnim 30-leciu obserwujemy rozwój technik małoinwazyjnych i ich rozpowszechnienie w leczeniu martwicy trzustki. Dostęp do martwicy jest możliwy drogami: przezskórną, przezotrzewnową, pozaotrzewnową, przezścienną oraz przezbrodawkową. U części chorych istnieje konieczność zastosowania kilku dróg dostępu do martwicy. W pracy przedstawiliśmy możliwości leczenia chorych z martwicą ograniczoną trzustki za pomocą różnych technik małoinwazyjnych. Podejście interdyscyplinarne, ścisła współpraca gastroenterologa, endoskopisty, chirurga i radiologa interwencyjnego zwiększają szanse na całkowite wyleczenie chorego z martwicą ograniczoną trzustki.

 

In last thirty years we have been observing development of a minimally invasive techniques and their expansion in treatment of pancreatic necrosis. Access to the necrotic areas is possible through: percutaneous rout, transperitoneal rout, retroperitoneal rout, transmural rout and transpapillary rout. There is a must of treatment some of patients through few tracts leading to the necrosis. In our paper we introduced possible ways of treatment of patients with walled-off pancreatic necrosis (WOPN) using different minimally invasive techniques. Interdisciplinary approach, strict cooperation of gastroenetrologist, endoscopist, surgeon and interventional radiologist raise the chances for entire healing patient with WOPN.

 

Słowa kluczowe: drenaż przezskórny, drenaż chirurgiczny, drenaż endoskopowy, martwica ograniczona trzustki, ostre zapalenie trzustki

Key words: percutaneous drainage, surgical drainage, endoscopic drainage, walled-off pancreatic necrosis, acute pancreatitis

 

Piotr Radwan, Barbara Skrzydło-Radomańska

 

Zaburzenia immunologiczne odgrywają podstawową rolę w etiopatogenezie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (WZJG) i choroby Leśniowskiego-Crohna (ChLC), określanych łącznie mianem nieswoistych zapaleń jelit (NZJ). Jednym z zasadniczych mechanizmów prowadzących do utworzenia nacieku zapalnego jest przechodzenie aktywowanych leukocytów z mikrokrążenia do tkanki jelita, z następowym uwolnieniem cytokin i innych mediatorów prozapalnych. W procesie migracji biorą udział selektyny i integryny, m.in. takie jak integryna α4β7 na powierzchni leukocytów, wchodzące w interakcje z cząsteczkami adhezyjnymi (MAdCAM-1), których ekspresję stwierdza się na powierzchni śródbłonka naczyniowego. Vedolizumab (VDZ) jest monoklonalnym przeciwciałem przeciwko integrynie α4β7, hamującym migrację leukocytów i przez to wywierającym działanie przeciwzapalne. Randomizowane kontrolowane próby kliniczne GEMINI 1, 2, 3 wykazały skuteczność VDZ w indukowaniu remisji i leczeniu podtrzymującym umiarkowanych do ciężkich postaci WZJG i ChLC. Dzięki selektywności działania, ograniczonego do przewodu pokarmowego, i korzystnemu profilowi bezpieczeństwa VDZ stanowi nową atrakcyjną alternatywę dla biologicznych leków anty-TNFα w leczeniu NZJ. Stwierdzono także skuteczność VDZ w grupie chorych, którzy nie zareagowali lub utracili odpowiedź na preparaty anty-TNFα.

 

Immunological disturbances play a pivotal role in the pathogenesis of ulcerative colitis (UC) and Crohn’s disease (CD), named commonly inflammatory bowel disease (IBD). Migration of activated leucocytes from microcirculation to the intestinal tissue is the essential mechanism involved in the formation of inflammatory infiltration and the release of cytokines and pro-inflammatory mediators. Selectins and integrins, such as integrin α4β7 on the surface of leukocytes interact with adhesion molecules (MAdCAM‑1), expressed on the vascular endothelium. Vedolizumab (VDZ) is a monoclonal antibody against integrin α4β7, inhibiting migration of leukocytes, and exerting an anti-inflammatory effect. Randomized, controlled trials GEMINI 1, 2, 3 showed the efficacy of this medicament in moderate to severe UC and CD. Due to selectivity of action limited to the gastrointestinal tract and favourable safety profile VDZ is an attractive alternative to anti TNFα preparations in the treatment of IBD. VDZ was also shown to be effective in the group of patients with prior failure of anti-TNFα therapy.

 

Słowa kluczowe: nieswoiste zapalenia jelit, integryny, cząsteczki adhezyjne, vedolizumab

Key words: inflammatory bowel disease, integrins, adhesive molecules, vedolizumab

 

Krzysztof Kujawski

U podłoża chorób czynnościowych przewodu pokarmowego leżą zaburzenia mechanizmów regulacyjnych w zakresie osi mózgowo-jelitowej, zmieniona reaktywność motoryczna przewodu pokarmowego oraz nadwrażliwość trzewna. Leczenie chorób czynnościowych sprowadza się do postępowania objawowego, zależy od charakteru dominujących objawów oraz stopnia ich nasilenia. Ponieważ wybór strategii postępowania zależy od objawów wiodących, a wachlarz dolegliwości jest bardzo szeroki, to w leczeniu zaburzeń czynnościowych przewodu pokarmowego zastosowanie znalazło wiele grup leków o wielokierunkowym działaniu. Jednym z leków, który znalazł zastosowanie w łagodzeniu dolegliwości czynnościowych poprzez wpływ na motorykę, działanie związane z czuciem i antynocyceptywnym redukowaniem bólów pochodzenia trzewnego, jest cytrynian alweryny. Preparaty dostępne na naszym rynku zawierające w swoim składzie cytrynian alweryny to Spasmolina i Meteospasmyl.

 

Gastrointestinal tract diseases are associated with disorders of the regulatory mechanisms related to the brain-gut axis, altered reactivity of gastrointestinal motility and visceral hypersensitivity. The treatment of functional diseases is reduced to symptoms management and it depends on the nature of major symptoms and their severity. Due to the fact that the choice of treatment strategies depends on leading symptoms and that the range of symptoms is wide, many classes of drugs with multidirectional actions are used in the management of gastrointestinal tract functional disorders. Alverine citrate is one of drugs used to alleviate the symptoms of functional disorders, affecting the motility, influencing the feeling and exerting antinociceptive effect in visceral pain. Spasmolina and Meteospasmyl are alverine citrate preparation available on Polish market.

 

Słowa kluczowe: zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego, zespół jelita nadwrażliwego, cytrynian alweryny

Key words: gastrointestinal functional disorders, irritable bowel syndrome, alverine citrate

 

Sullivan Tadong, Bohdan Dąbrowski, Agata Kruszyńska

 

Choroba Castlemana (Castleman’s disease – CD) jest to rzadkie schorzenie polegające na nienowotworowym rozroście komórek układu limfatycznego, do którego dochodzi w węzłach chłonnych lub poza nimi. Zwykle występuje jako pojedynczy guz (postać zlokalizowana) umiejscowiony w klatce piersiowej bądź w jamie brzusznej. Istnieje również postać wieloogniskowa.

Autorzy przedstawiają istniejące hipotezy dotyczące etiologii, diagnostyki, leczenia oraz rokowania w chorobie Castlemana. W przypadku postaci zlokalizowanej rokowanie jest dobre i leczeniem z wyboru jest usunięcie zmiany. W postaci wieloogniskowej stosuje się leczenie zachowawcze, a rokowanie jest niepewnie.

Autorzy przedstawiają przypadek 50-letniego mężczyzny z bezobjawowym, wolno rosnącym guzem zlokalizowanym w sieci większej, którego obecność stwierdzono przypadkowo podczas badań rutynowych. Chorego poddano laparotomii i usunięto zmianę w całości. W badaniu histopatologicznym usuniętej zmiany rozpoznano postać naczyniowo-szklistą choroby Castlemana. W okresie obserwacyjnym (6 miesięcy) po operacji chory nie zgłaszał żadnych dolegliwości. W badaniach obrazowych nie stwierdzono cech wznowy.

 

Castleman’s disease is a rare disease of the lymph nodes and is a rare condition involving non-malignant proliferation of cells of the lymphatic system, which occurs in the lymph nodes or beyond. Castleman’s disease usually occurs in the form of a single tumor (unicentric form) located in the chest or abdominal cavity. There is also a multicentric form of Castleman’s disease.

The authors discuss the etiology, diagnostics, treatment and prognosis in Castleman’s disease. In case of localized form, the prognosis is generally good after surgical excision whereas the mutlicentric form generally requires conservative treatment and the prognosis is poor.

The authors present a case of a 50 year old man with asymptomatic, slow-growing tumor located in the greater omentum, which was found incidentally during routine testing. Patient underwent laparotomy and the tumor was excised and histological examination of the removed tumor showed a hyaline – vascular type of Castleman’s disease. In the observation period (6 months) after the operation the patient did not report any disease symptoms. The imaging studies showed no signs of recurrence.

 

Słowa kluczowe: choroba Castlemana, limfadenopatia, bezobjawowy guz sieci większej

Key words: Castleman’s disease, lymphadenopathy, asymptomatic tumor of the greater omentum