Uaktualnienie zasad postępowania w pozajelitowych objawach nieswoistego zapalenia jelit
Tłumaczenie artykułu: Update in the Management of Extraintestinal Manifestations of Inflammatory Bowel Disease
Seema A. Patil, Raymond K. Cross

 

Streszczenie
Nieswoiste zapalenia jelit (inflammatory bowel diseases, – IBD), obejmujące chorobę Crohna i wrzodziejące zapalenie jelita grubego, są przewlekłymi schorzeniami przewodu pokarmowego. Stan zapalny w innych narządach ciała może rozwinąć do 40% chorych z nieswoistym zapaleniem jelit. Te pozajelitowe objawy (extraintestinal manifestation – EIM) mogą dotyczyć układów: mięśniowo-szkieletowego, wzrokowego, śluzówkowo-skórnego i wątrobowo-żółciowego. Objawy związane z EIM mogą powodować pogorszenie jakości życia, a powikłania EIM mogą prowadzić do zniekształceń, ubytków czynnościowych i nawet do zagrażającej życiu dysfunkcji narządu. Niektóre EIM związane są z aktywnością IBD i odpowiadają na leczenie choroby zasadniczej. Inne jednak mają niezależny przebieg i wymagają celowego leczenia.

 

Słowa kluczowe: nieswoiste zapalenie jelit, choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, objawy pozajelitowe, aftowe zapalenie jamy ustnej, rumień guzowaty, piodermia zgorzelinowa, zapalenie nadtwardówki, zapalenie błony naczyniowej oka, spondyloatropatia, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie stawów krzyżowo-biodrowych, pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych

 
Diagnostyka i postępowanie w przypadku ciał obcych w przełyku – aktualizacja
Tłumaczenie artykułu: Update on Foreign Bodies in the Esophagus: Diagnosis and Management
George Triadafilopoulos
Andrew Roorda, Junichi Akiyama

 

Streszczenie
Utknięcie ciała obcego w przełyku jest stanem, który niesie za sobą poważne ryzyko powikłań oraz potencjalne zagrożenie życia. U osób dorosłych najczęściej spotykanym w przełyku ciałem obcym jest kęs mięsa, lokalizujący się powyżej dystalnego (błoniastego) pierścienia przełykowego, trawiennego lub nowotworowego zwężenia przełyku, a także u osób z współistniejącym eozynofilowym zapaleniem przełyku. Podstawowymi krokami postępowania w takich przypadkach są: natychmiastowa ocena drożności dróg oddechowych, ocena potrzeby pilnego usunięcia ciała obcego, ocena radiologiczna, endoskopowe lub chirurgiczne usunięcie ciała obcego, a następnie obserwacja pod kątem wystąpienia powikłań.

 

Słowa kluczowe: utknięcie ciała obcego, przełyk, dysfagia, odynofagia, perforacja przełyku, zwężenie trawienne, eozynofilowe zapalenie przełyku

 

Wytyczne Grupy Roboczej Konsultanta Krajowego w dziedzinie Gastroenterologii i Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii dotyczące postępowania z pacjentem z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego
Guidelines for the management of ulcerative colitis. Recommendations of the Working Group of the Polish National Consultant in Gastroenterology and the Polish Society of Gastroenterology

Piotr Eder, Michał Łodyga, Liliana Łykowska‑Szuber, Witold Bartnik, Marek Durlik, Maciej Gonciarz, Maria Kłopocka, Krzysztof Linke, Ewa Małecka‑Panas, Piotr Radwan, Grażyna Rydzewska 

Streszczenie
Przedstawione opracowanie zawiera 38 zaleceń dotyczących diagnostyki, rozpoznawania i leczenia, zarówno farmakologicznego, jak i chirurgicznego, wrzodziejącego zapalenia jelita grubego u dorosłych. Każde zalecenie zostało poddane głosowaniu członków Grupy Roboczej Konsultanta Krajowego w dziedzinie Gastroenterologii i Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii. Poszczególne wytyczne oceniano w pięciostopniowej skali, gdzie A oznacza pełną akceptację treści danego zalecenia, B – akceptację z pewnym zastrzeżeniem, C – akceptację z poważnym zastrzeżeniem. D – odrzucenie z pewnym zastrzeżeniem oraz E – odrzucenie w całości. Wyniki głosowania wraz z komentarzem zostały umieszczone przy każdym zaleceniu.

 

Abstract
This paper discusses 38 statements on the diagnosis and treatment of ulcerative colitis in adults. Treatment statements report recommendations on medical treatment and surgery. The members of the Working Group of the Polish National Consultant in Gastroenterology and the Polish Society of Gastroenterology  voted on the statements using a 5-grade score, where A meant total approval, B approval with any exception, C approval with serious exception, D disapproval with any exception and E  total disapproval. Results of the voting are presented with a brief comment on each statement.

 

Słowa kluczowe: wrzodziejące zapalenie jelita grubego, endoskopia, mesalazyna, tiopuryny, leki anty-TNF
Key words: ulcerative colitis, endoscopy, mesalazine, thiopurines, anti-TNF

 

Zastosowanie klejów tkankowych w endoskopii przewodu pokarmowego
Application of tissue adhesives in gastrointestinal endoscopy

Krzysztof Kurek, Andrzej Baniukiewicz 

Streszczenie
Kleje tkankowe, zarówno syntetyczne, jak i pochodzenia naturalnego, są szeroko stosowane od lat 70. XX w. w różnych dziedzinach medycyny, m.in. w chirurgii, radiologii zabiegowej czy ortopedii. W latach 80. ubiegłego wieku kleje tkankowe wprowadzono również do endoskopii przewodu pokarmowego. W endoskopii przewodu pokarmowego najczęściej stosowane są pochodne cyjanoakrylanu oraz kleje fibrynowe i trombina. Główne wskazania do stosowania pochodnych cyjanoakrylanu obejmują leczenia krwawień z przewodu pokarmowego, podczas gdy kleje fibrynowe i trombinę stosuje się przede wszystkim w celu zamykaniu przetok w obrębie przewodu pokarmowego. W niniejszej pracy scharakteryzowano najczęściej używane grupy klejów tkankowych, jak również przedstawiono wskazania do ich stosowania oraz działania niepożądane poszczególnych grup klejów tkankowych.

 
Abstract
Tissue adhesive, both artificial and natural origin, are widely used since the 70's in numerous branches of medicine, including surgery, radiology and orthopedics. In the 80's tissue adhesives were also introduced into gastrointestinal endoscopy. The most commonly used tissue adhesives in gastrointestinal endoscopy are cyanoacrylates, fibrin glues and thrombin. The main indications for the use of cyanoacrylates include treatment of gastrointestinal bleeding, whereas thrombin and fibrin glues are commonly used to close the fistulas. The following paper discusses the endoscopic use of currently available tissue adhesives.

 

Słowa kluczowe: pochodne cyjanoakrylanu, kleje fibrynowe, kleje tkankowe, trombina
Key words: cyanoacrylates, fibrin glue, tissue adhesives, thrombin

 

Postępowanie po polipektomii polipów jelita grubego, żołądka i dwunastnicy
The surveillance following polypectomy of colorectal, gastric and duodenal polyps

Kacper Gan 

Streszczenie
Nowotwory przewodu pokarmowego stanowią istotny odsetek przyczyn zgonów na świecie oraz w Polsce. Najczęstszym złośliwym nowotworem przewodu pokarmowego jest rak jelita grubego. W Polsce w 2010 r. zgony z powodu nowotworów złośliwych jelita grubego stanowiły drugą u mężczyzn (11,5%) oraz trzecią u kobiet (11,9%) przyczynę zgonów z powodu nowotworów złośliwych. W celu zmniejszenia śmiertelności z tego powodu opracowywane są nowe i udoskonalane dotychczasowe metody wykrywające zmiany przedrakowe oraz wczesne postacie raka. Podstawą diagnostyki pozostaje endoskopia, a najczęstszą formą zmian przedrakowych są polipy gruczołowe. Endoskopista w trakcie badania, a zwłaszcza po badaniu i otrzymaniu wyniku badania histopatologicznego, powinien wiedzieć, jakie należy wdrożyć postępowanie – objąć chorego nadzorem i/lub leczeniem endoskopowym, zalecić dalsze leczenie chirurgiczne czy zaprzestać ewentualnej niepotrzebnej diagnostyki. W tym celu uaktualniane są dotychczasowe bądź opracowywane nowe wytyczne dotyczące postępowania i nadzoru w przypadku polipów przewodu pokarmowego. W głównej mierze opierają się one o wyniki badań klinicznych bądź o opinie ekspertów. Chociaż istnieją ścisłe polskie wytyczne opierające się na wytycznych europejskich dotyczące postępowania ze zmianami stwierdzanymi w jelicie grubym, obecnie brak jest wytycznych dotyczących postępowania po polipektomii w dwunastnicy i żołądku. W tej pracy przedstawiono dostępne wytyczne dotyczące postępowania i ewentualnego nadzoru po polipektomii w jelicie grubym oraz opinie ekspertów dotyczące postępowania po polipektomii w żołądku i dwunastnicy.

 

Abstract
Tumors of the gastrointestinal tract are one of the most common cause of deaths in the world and also in Poland. The most common malignant tumor of gastrointestinal tract is a colon cancer. In Poland, in 2010, death from colorectal cancer was the second in men (11.5%), and a third of women (11.9%), cause of death from malignant tumors. To decrease gastrointestinal cancers mortality, new techniques and enhanced old methods have been developed to allow detection of pre-malignant and early cancer lesions. It results in more frequent detection of polypoid lesions in the gastrointestinal tract. Endoscopist during the examination and especially after the examination with results of histopathology should know what to do: to start follow up of the patient, and/or implement endoscopic treatment, recommend surgical treatment or stop any unnecessary diagnostics. Mainly they are based on the latest research and clinical evidence, or on expert opinion. While there are Polish guidelines, based on European, about management at lessions in the colon, at present there are no guidelines for the management of gastric an duodenal polyps. This review, presents the available guidelines and expert opinions for the management of polyps if the colon, stomach, and duodenum.

 

Słowa kluczowe: kolonoskopia, gastroduodenoskopia, gruczolak, polip hiperplastyczny, rak
Key words: colonoscopy, gastroduodenoscopy, adenoma, hyperplastic polyps, cancer

 

Antykoncepcja po operacji beriatrycznej
Contraception after bariatric surgery

Patrycja Soszyńska‑Zielińska, Anna Staniszewska, Bożena Tarchalska‑Kryńska 

Streszczenie
Leczenie otyłości metodami chirurgicznymi, czyli tzw. chirurgia bariatryczna, jest najbardziej efektywnym sposobem na trwały spadek masy ciała, likwidację współistniejących chorób i poprawę jakości życia chorych. Kobietom w wieku rozrodczym po operacji bariatrycznej American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) zaleca odłożenie planów macierzyńskich na około 12-18 miesięcy. Niektórzy specjaliści polscy i zagraniczni rekomendują wydłużenie tego czasu do 24 miesięcy. Postawa ta wynika z możliwości wystąpienia powikłań wczesnych i odległych w związku z zabiegiem chirurgicznym, co może mieć wpływ na rozwój płodu i nierozpoznanie początkowych objawów sugerujących ciążę. Spośród wielu dostępnych rodzajów antykoncepcji kobiety po operacjach bariatrycznych najczęściej wybierają antykoncepcję hormonalną, która jest dość skuteczną i długo działającą metodą. Stosowanie tabletek antykoncepcyjnych i plastra antykoncepcyjnego może być obarczone większym ryzykiem niepożądanej ciąży u kobiet otyłych i będących po operacji bariatrycznej niż u kobiet z optymalną masą ciała. Bardziej pewnymi metodami antykoncepcyjnymi wydają się zastrzyki antykoncepcyjne, wkładki wewnątrzmaciczne i implanty. Ewentualne połączenie kilku metod, np. tabletki antykoncepcyjnej z prezerwatywą, może być bardziej korzystne antykoncepcyjnie, wymaga to jednak dalszych badań.
Istotnym elementem jest również edukacja pacjentek w wieku rozrodczym w tym zakresie oraz współpraca wielodyscyplinarnego zespołu. 

 

Abstract
The method that is most effective in producing substantial long-term weight loss is bariatric surgery. The American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) recommends postponing pregnancy for 12-18 months after bariatric surgery. Some Polish and foreign experts recommend 24 months time. This approach, due to the possibility of early and late complications of surgery, which may have an impact on the fetus and the failure to recognize the early symptoms suggestive of pregnancy. Of the many types of birth control, women after bariatric surgery usually choose hormonal contraception, which is quite effective and long-acting method. The use of the contraceptive pill and contraceptive patch may be at increased risk of unwanted pregnancy in women who are obese and bariatric surgery, compared with women with optimal weight. More reliable methods of contraception seem to favor contraceptive intrauterine device (IUD) and implant. Any combination of several methods (eg, oral contraceptive and condom) may also be preferred contraceptive. An important issue is also proper education of female patients and multidisciplinary consultations.

 

Słowa kluczowe: antykoncepcja, ciąża, operacja bariatryczna, otyłość
Key words: contraception, pregnancy, bariatric surgery, obesity