Swoista immunoterapia alergenowa u dzieci z celiakią

Katarzyna Plata-Nazar, Piotr Dziechciarz, Bożena Cukrowska, Emilia Majsiak, Mieczysława Czerwionka-Szaflarska, Dariusz Lebensztejn

Omówienie najważniejszych zagadnień dotyczących choroby refluksowej przełyku zawartych w najnowszych wytycznych europejskich i amerykańskich

Discussion of the most important issues concerning gastroesophageal reflux disease included in the latest European and American guidelines

Zuzanna Sojko, Andrzej Dąbrowski, Agnieszka Świdnicka-Siergiejko

Streszczenie

Choroba refluksowa przełyku (ChRP) jest jedną z najczęściej rozpoznawanych jednostek chorobowych w codziennej praktyce lekarskiej. Opublikowane w latach 2022-2023 wytyczne Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii (PTGE) i amerykańskich towarzystw gastroenterologicznych (American College of Gastroenterology – ACG, American Gastroenterological Association – AGA) usystematyzowały postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne w ChRP, uwzględniając postęp poprzednich lat w zakresie diagnostyki i leczenia ChRP. Ostatnie 2-3 lata przyniosły również wiele nowych rekomendacji i wytycznych, m.in. konsensus nowoczesnej diagnostyki ChRP z Lyonu 2.0, konsensus z San Diego dotyczący postępowania w objawach laryngologicznych, konsensus międzynarodowy (International Working Group for the Classification of Oesophagitis – IWGCO) na temat postępowania w objawach refluksowych opornych na leczenie oraz wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa Endoskopii Przewodu Pokarmowego (American Society of Gastrointestinal Endoscopy – ASGE) obejmujące postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne w ChRP. W publikacjach tych zwrócono uwagę na złożoną patofizjologię ChRP z uwzględnieniem roli nadwrażliwości i nadreaktywności w patogenezie objawów, zwłaszcza laryngologicznych, oraz zaburzeń oczyszczania przełyku i integralności błony śluzowej. Wskazano dwie grupy pacjentów ze zwiększonym ryzykiem ChRP: chorych po zabiegu gastrektomii rękawowej i chorych po endoskopowej miotomii. Ponadto podkreślono wagę dobrej jakości endoskopii górnego odcinka przewodu pokarmowego ze standaryzacją oceny i opisu zmian. Dodatkowo doprecyzowano kryteria rozpoznania obiektywnego ChRP na podstawie endoskopii i monitorowania refluksu, włączając 24-godzinny pomiar pH lub pH i impedancji za pomocą cewnika oraz trwający 48-96 godzin bezprzewodowy pomiar z użyciem kapsułki. W zakresie leczenia zaktualizowano postępowanie w przypadku objawów opornych na leczenie inhibitorem pompy protonowej (IPP) oraz wskazania do leczenia zabiegowego ChRP. W niniejszym artykule omówiono najważniejsze zagadnienia uwzględnione w najnowszych wytycznych i konsensusach.

Abstract

Gastroesophageal reflux disease (GERD) is one of the most commonly diagnosed conditions in everyday medical practice. The guidelines published in 2022-2023 by the Polish Society of Gastroenterology and the American gastroenterological societies (ACG, AGA) have systematized the diagnostic and therapeutic approach to GERD, taking into account the advances of previous years in its diagnosis and treatment. The past 2-3 years have also brought a number of new recommendations and guidelines, including the Lyon 2.0 Consensus on modern GERD diagnostics; the San Diego Consensus on the management of laryngopharyngeal symptoms; the International Working Group for the Classification of Oesophagitis (IWGCO) consensus on the management of refractory reflux-like symptoms; and the guidelines of the American Society of Gastrointestinal Endoscopy (ASGE) regarding diagnostic and therapeutic management in GERD. These publications highlight the complex pathophysiology of GERD, including the role of hypersensitivity and hypervigilance in the pathogenesis of symptoms, particularly laryngological ones, as well as impairments in esophageal clearance and mucosal integrity. Attention has been drawn to two groups of patients with increased GERD risk: those after sleeve gastrectomy and those after peroral endoscopic myotomy. Additionally, the importance of high-quality upper gastrointestinal endoscopy with standardized assessment and description of findings has been emphasized. Furthermore, the criteria for objective GERD diagnosis were refined based on endoscopy and reflux monitoring, including 24-hour pH/pH-impedance measurement using a catheter, and wireless 48-96-hour capsule-based monitoring. The management of symptoms refractory to proton pump inhibitors and the indications for procedural therapy in GERD were updated. This article reviews the key issues addressed in the latest guidelines and consensus statements.

Monitorowanie pH i impedancji wewnątrzprzełykowej. Aspekty praktyczne: od wskazania do interpretacji badania

pH and intraluminal impedance monitoring. Practical aspects: from application to interpretation

Rafał Astapczyk, Agnieszka Świdnicka-Siergiejko

Streszczenie

Ambulatoryjne monitorowanie pH i impedancji wewnątrzprzełykowej odgrywa zasadniczą rolę w diagnostyce choroby refluksowej przełyku (ChRP). Zgodnie z najnowszymi wytycznymi i konsensusami monitorowanie pH i impedancji pozwala na wykluczenie lub potwierdzenie ChRP i jest zalecane u chorych z objawami nietypowymi (pozaprzełykowymi) oraz u osób, u których rozważa się leczenie operacyjne choroby refluksowej przełyku lub przewlekłe leczenie farmakologiczne. Jest jedyną dostępną metodą monitorowania, która pozwala na ocenę pacjentów z udokumentowaną ChRP i kłopotliwymi objawami w trakcie leczenia inhibitorem pompy protonowej. Pozwala na różnicowanie zgagi czynnościowej i przełyku nadwrażliwego na refluks oraz ułatwia diagnostykę chorych z podejrzeniem odbijań nadżołądkowych i ruminacji. Ostatnio opublikowany konsensus z Lyonu 2.0 usystematyzował kryteria rozpoznania lub wykluczenia patologicznego refluksu również na podstawie monitorowania refluksu bez leczenia hamującego wydzielanie kwasu i w trakcie takiego leczenia. W niniejszym artykule skupiono się na omówieniu monitorowania pH i impedancji wewnątrzprzełykowej. Choć ta metoda jest dostępna od wielu lat, w ostatnim czasie jest wykonywana w coraz większej liczbie ośrodków. Ambulatoryjne monitorowanie pH i impedancji jest cennym narzędziem diagnostycznym u chorych z objawami refluksowymi pod warunkiem znajomości wskazań do badania, podstaw monitorowania, zasady przeprowadzania i interpretacji badania, co jest celem niniejszego artykułu.

Abstract

Ambulatory pH and intraluminal impedance monitoring plays a key role in the diagnosis of gastroesophageal reflux disease (GERD). According to the latest guidelines and consensus statements, pH and impedance monitoring allows for the confirmation or exclusion of GERD and is recommended in patients with atypical (extra-esophageal) symptoms, as well as in individuals being considered for surgical treatment of GERD or long-term pharmacological therapy. It is the only available monitoring method that enables assessment of patients with documented GERD and troublesome symptoms during proton pump inhibitor therapy. It allows differentiation between functional heartburn and reflux hypersensitivity, and also facilitates the diagnosis of patients with suspected supragastric belching and rumination. The recently published Lyon 2.0 consensus has systematized the criteria for diagnosing or excluding pathological reflux based on monitoring both off and on acid-suppressive therapy. This article focuses on discussing pH and intraluminal impedance monitoring. Although this method has been available for many years, it has recently been performed in an increasing number of centers. Ambulatory pH and impedance monitoring is a valuable diagnostic tool in patients with reflux symptoms, provided that indications for the test, monitoring fundamentals, and the principles of performing and interpreting the examination are understood – an aim addressed in this article.

Manometria wysokiej rozdzielczości przełyku w świetle zaktualizowanej klasyfikacji Chicago – zasady wykonania i interpretacji badania

High-resolution esophageal manometry in the light of the updated Chicago classification – principles of examination performance and interpretation

Dorota Waśko-Czopnik

Streszczenie

Manometria przełykowa wysokiej rozdzielczości (high-resolution manometry – HRM) jest jedynym i niezastąpionym narzędziem diagnostycznym umożliwiającym precyzyjną ocenę zaburzeń połykania i diagnostykę nieprawidłowości czynnościowych w zakresie przełyku. Aktualnie obowiązująca klasyfikacja Chicago 4.0 szczegółowo określa protokół badania z uwzględnieniem dodatkowych testów, dzięki czemu ocena chorób przełyku stała się dokładniejsza, także w kwalifikacji pacjentów do zabiegów operacyjnych na przełyku. Przedstawione poniżej informacje stanowią jedynie skrótowy opis najważniejszych aspektów interpretacji badania manometrii przełykowej i mogą być wskazówką dla lekarzy pragnących podnosić swoje umiejętności w praktyce klinicznej.

Abstract

High-resolution esophageal manometry is the only and indispensable diagnostic tool that allows for precise assessment of swallowing disorders and the diagnosis of functional abnormalities in the esophagus. The current Chicago Classification v4.0 specifies the examination protocol, incorporating additional tests, making the assessment of esophageal diseases even more accurate, including in the qualification of patients for esophageal surgery. The information presented below is only a brief description of the most important aspects of interpreting esophageal manometry and can be a guide for physicians wishing to improve their skills in clinical practice.

Achalazja – nowości w leczeniu

Achalasia: updates in therapeutic strategies

Łukasz Króliczak, Paweł Rogalski

Streszczenie

Achalazja jest chorobą motoryczną przełyku o nieznanej etiologii, charakteryzuje się nieprawidłową funkcją rozkurczową dolnego zwieracza przełyku (lower esophageal sphincter – LES) i nieefektywną perystaltyką trzonu przełyku. Objawia się przede wszystkim dysfagią – początkowo dotyczącą pokarmów stałych, a następnie płynnych, bólami w klatce piersiowej, regurgitacjami i zgagą, co znacznie obniża jakość życia chorych i może prowadzić do głębokiego niedożywienia. W ostatnich latach opublikowano liczne badania i stanowiska ekspertów dotyczące diagnostyki i leczenia achalazji. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie dostępnych współcześnie i zalecanych metod leczenia tej choroby.

Abstract

Achalasia is a chronic motility disorder of the esophagus characterized by impaired relaxation of the lower esophageal sphincter (LES) and ineffective peristalsis of the esophageal body, leading to dysphagia, primarily of solids, chest pain, regurgitation, and heartburn, which often results in quality of life deterioration and significant malnutrition. In recent years, numerous studies and expert consensus statements regarding the diagnosis and management of achalasia have been published. The aim of this article is to present the currently available and recommended treatment modalities for achalasia.

Obowiązek udzielenia informacji prasie

Sylwia Kiełbasa